Onun evini aratan, derneğinin hesaplarına el koyduran, 70 bine yakın öğrencisinin burslarını ödenemez hale getirenler mi öldürdü?
Van Üniversitesi Genel Sekreteri Enver Arpalı’nın onuruyla oynayıp, hapishanedeki koğuşun banyosuna kendini asarak intihar etmesine neden olanlar mı öldürdü?
Meslektaşları kitleler halinde göz altına alınırlarken seslerini çıkarmayıp, içten içe hatta dıştan dışa sevinen kürsü bilgeleri mi öldürdü?
Zamanında gerçek darbeciler iktidardayken seslerini çıkarmaya cesaret edemeyip, şimdi yalnızca O’na gücü yettiği için ’Darbeciler elbette yargılanmalıdır’ diyen sahte demokrasi kahramanları mı öldürdü?
O’nu misyoner, PKK taraftarı ve de hatta darbeci ilan edenler mi?
Numara yapıyor hasta değil diyenler mi?
Yoksa bunları diyenlerden kendilerine demokrasi müttefikleri arayanlar mı?
Yoksa, yargısız infazcılara taraf olan, onların masasından kalkmayan pavyon konsomatrisleri mi öldürdü?
Zalimlerden mazlum yaratanlar mı?
Cüzamlılar, behçet hastaları, okutulmayan kızlar gibi gerçek kenarda bırakılmışlar, susturulmuşlar dururken, kendilerine rant aracı haline getirdikleri bazı kimliklerden başkalarına empati duymayı yasaklayan, empati duymayı tekelleri altına aldıklarını sanan empati komiserleri mi?
Hayır hiç birinin gücü yetmez Türkan Saylan’ı öldürmeye
İtiraf ediyorum.
Türkan Saylan’ı ben öldürdüm.
Sessizliğin tadını çıkarttığım için.
Çevremdeki bütün haksızlıklara içten içe kızıp, sesimi çıkartmaya cesaret edemediğim için.
Hep onun kurduğu derneğe bağış yapmaya niyetlenip, sonra unuttuğum için.
O’nun gibi, inandığım bir davaya hayatımı veremeyecek kadar saflığımı, çoşkumu yitirdiğim için.
Herşeyden şüphe ettiğim için. Herşeye inancımı yitirdiğim için.
Ruhumu yitirdiğim için.
İtiraf ediyorum.
Türkan Saylan’ı ben öldürdüm.
Ben bir O. çocuğuyum.
Hiç birimiz Türkan Saylan değiliz.
İtiraf edip de ruhumu kurtardığımı zannetiğim için…
