Siyasalın belli bir ideolojik formun mutlak hakimiyeti lehine toplumsal pratik sahasında çekilmesi meselesi günümüz siyaset felsefecilerinin en fazla üzerinde durdukları mesele haline geldi. İnsan toplumsal yaşamını ve dolayısıyla bireysel varoluşunu kurmada temel etkinliği olan siyasal faaliyet, artık belli bir formun ezel-ebed kendini cari kıldığı ve bireysel varoluşun temel unsurlarından biri olarak kimliklerin nihayi kapanımını sözde mümkün kılan bir tamlığı beraberinde getirdiği iddiasıyla karşımıza çıkan günümüz reel-politik anlayışın dümensuyunda neredeyse kendi kendini imha etti.
Ernesto Laclau’nun derleyiciliğinde hazırlanan bu kitap da, tam da yukarıda iddia edilenin aksine bir konumdan, toplumsalın nihai kapanımsızlığı ve kimliklerin ilanihaye tamlığa direnen karar-verilemez yapısı üzerinden sonuşmaz bir siyasal etkinliğin mümkünlük koşulları üzerine odaklanıyor. Ayrıca kitap, sonsuzcasına çoğalmaya açık partikülarizmlerle, evrensel değerlerin gerilemesi arasındaki ilişkinin, kıymeti kendinden menkul bir evrensellik ideasından hareketle her türlü partikülarizme düşman olmak ya da tersine belli bir partikülarizmin tamlığı uğruna her türlü farklılığa düşman bir dışa kapalılık cenderesinden nasıl kurtarılabileceğine dair de çeşitli açılımlar içeriyor. Sonuç olarak bu derlemedeki makalelerin büyük bir kısmı, bölünmenin, sonsuzca parçalanmışlığın giderilmesi mi yoksa bunları mümkün kılan karar-verilemez zeminin korunup, bunların makul bir biçimde bir arada yaşamalarının ve dolayısıyla nihayi siyasal etkinliğin mümkünlüğü açısından belli bir aralık/yarık’tan beslenen bir tahayyülü tanzim etmeye çalışıyor.
